Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι έν
ας ??ρχα?
?ος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντ
ας ??ια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μ?
?νο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρ
ικώδους εφιάλσ?
?ις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι έν
ας ??εός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.